Thursday, March 24, 2011

talambuhay ni Ahra Lactanin

ako si  Ahra Lactanin


                Noong bata ako tahimikin daw ako at iyakin sa bi ng aking mama at papa noong bata ako lagi ako ang pina paburan ng aking magulang isang hingi ko lang sa kanila bigay agad at nung pina nganak ang aking kapatid na si jerome doon na nag simula na hindi na nila ako masyado na papansin kaya binuhos ko na lang ang aking atensyon sa pag lalaro.






                 Lagi akong nasa pinsa ko at doon ako nakikipag laro kahit halos puro lalaki ang mga pinsan ko at nung nag umpisa na ako mag aral doon na ako sumali sa footboll yun kasi ang hilig kong laro na sasabihan nga ako ng aking mga pinsan na tomboy kahit hindi.


        Noong ako ay anim na taon ako ay pumasok sa grade 1 at doon ako natuto ng pag babasa at pag susulat.At nag karoon ako ng maraming kaibigan at nakapasa ako sa grade 1 at tumuntong ako sa Grade 2.
At hanggang sa naging grade 3 na ako ay nalaman ko na lalo pang humihirap ang mga leksyon na itinuturo, kaya lalo akong nagsumikap na mag-aral. At nagkaroon ng kaibigan at nalaman ko mayroon din kaming pagkakaiba sa ugali at kilos.At lagi kaming nabibigyan ng maraming aralin dahil sa pagkukulitan sa loob ng klase.Di ba maraming paniniwala sa bagong taon. Katulad ng pagpapaputok at pag susuot ng kulay pula. Dahil ayon daw sa alamat may isang halimaw daw ang dumarating upang kumain ng mga bata na diskubre ng isang monghe na ang halimaw ay takot sa pula at sa mga maingay na bagay kaya tuwing bagong taon at dumarating ang halimaw nagpapaputok at nag susuot ng pula upang takutin ang halimaw at may iba pang paniniwala katulad ng labing dalawang prutas simbolo ng labing dalawang buwan at pag susuot ng may bilog-bilog sa mga disenyo at pag lalagay  ng malagit na kakanin. Sa tuwing nagpapaputok sa amin talagang nakakabingi marami din mga ilaw at ang mga handa ay napaka sasarap. Nung bata pa ako lagi akong pinapatalon ni mama para tumangkad ako na hanggang ngayon ay ginagawa ko sa tuwing tapos na ang bagong taon. Lalabas ako sa amin para makisaya sa aming kapitbahay.




sila ang aking mga kaibigan
                 Nung naging high school ako 1st year palang ako ay pasaway na ako dahil ang mga kabarkada ko ay mga 4th yr student kaya kahit bata pa ako natutunan ko nang maging pasaway pero hindi ko pinapapabayaan ang pag-aaral ko minsan napasama ako sa isang inuman at nahuli kami ng guidance pinatawag ang aking magulang galit na galit na pumunta ang aking ina sa aking school at doon nya nalaman ang aking mga katarantaduhan nagsisisi ako ng mga araw na iypn dahil sumama ako sa aking barkada pero pagkatapos ng gulong yon napaisip ako na aayusin ko na ang aking pag-aaral hanggang sa nagkaroon ako ng tunay na kaibigan sila ay sina onang, fule,weiland .
Naging masaya lahat kaming magkakaklase dahil ang JS namin masaya at puro tawanan hindi naman nauwi ang JS namin sa sayawan eh sa gaslawan nauwi ang aming JS dahil sa kakulitan namin at kasalawan may nambubuhos ng tubig may nanalapid at nakanta. Masaya lahat pwero allang sa isang tao iyon ay aming Adviser na si Mrs. De Ocampo dahil inatake daw sya ng kanyang hapo gawa ng 4-G sa mga pinaggagawang katarantaduhan ng lahat.






sya si andrea at ako


            Noong si Jerome palang ang aking kapatin nagagawa ko pa ang gumala at pumunta sa barkada pero pinanganak ang aking pangatlong kapatin na si andrei di ko na masyado nagagawa ang aking mga gustong gawin dahil lagi nalang akong inuutusan ng aking mama lagi ko pang inaalagaan ang aking kapatid doon ako nagiisip na lagi nalang ako ang napapagalitan kahit kapatid ko ang may kasalanan pero kahit gnon pa man isiisip ko parin ang aking magulang at mga kapatid hindo akalain na buntis ulit ang aki mama lalo akong napaisip na ako nanaman ang may responsibilidad sa magiging bagong kapatid sinilang na sya at ang pangalan nya ay andrea.




           mahal na mahal ko ang aking bunsong kapatid kahit medyo makulit lagi ko syang inaalagaan pag kagaling ko sa school.




               Ngayong 4-G ako sobrang saya ko dahil may mabuti akong kaibigan at mapagkakatiwalaan sobrang saya ko dahilmakakagraduate ako napatunayan ko din sa aking magulang na natapos koang aking pag-aaral pag ako aymakakatapos pa ng colleges doon komismo mapaptunay sa aking magulang ko na kaya ko ng tumindig sa mga sarili kong paa at hindi na kailingan ang kailangan ang kanilang tulong nila at hindi na maisusumbat sakin na ako ay palamunin lang sa bahay masaya ang taon na ito para aming mga magkakaibigan dahil aalis na kame sa dizon siguradong inuman na to pero hindi ako samama dahil may obligasyo sa aking pamilya na kailangan kong tugunan pero hindi lahat masaya may halong lungkot dahil maghihiwalay na kami ng ladas ng aming mga kaibigan.






   At sa mga nagdaang taon habang tumatanda ako lalo akong nagiging pasaway katulad nalang ng nagsimula akong tumumgtong sa high school lalo akong naging tarantado napasama ako sa mga barkada sa school at sa amin dun ako natutung manigarilyo na patago saking magulang hanggang sa ako ay nahuli ng aking ama at ako ay pinagalitan hanggang sa hindi na nila ako napigilan lalo ng lumala ang aking bisyo nung natuto pa kong maginom at napasali sa isang kapatiran na SRB o Scout Royal Brotherhood noong august 7 2008. Hindi pala masaya ang sumali sa kapatiran may dapat sundin at dapat matataas ang grade na makuha ng isang member ng kapatiran nung una nagsisisi ako dahil sumali ako sa kapatiran ng SRB pero sa huli natanggap ko ang aking kamalian dahil kagustuhan ko din naman kasi na sumali sa kapatiran.










Sa Ngayon, isa lang ang pinag tutuusan ko ng pansin, ang maka pag tapos ng pag aaral sa high school. Kahit sobrang dami ng project ginagawa ko para lang maka pasa. Na aawa din naman ako sa magulang at nag papa aral sakin. Sa Oras n maka pag tapos ako ng pag aaral susuklian ko sila ng ligaya. Mag hahanap ako ng mabuting trabaho para sa kanila. Hindi ko sila bibiguin sa mga pangarap nila sakin.








                                             talambuhay ko mula bata hanggang sa naging dalaga
        
                                                                     salamat po




ang wakas ng aking masayang talambuhay










        

No comments:

Post a Comment